Το Μυρμήγκι είναι κοινωνικό έντομο, (οικογένεια Formicidae – Μυρμηγκίδες), και είναι ένα από τα περίπου 10.000 είδη εντόμων (τάξη Hymenoptera) που έχουν κοινωνική συμπεριφορά και ζουν μαζί σε οργανωμένες αποικίες. Τα μυρμήγκια εμφανίζονται παγκοσμίως και ιδιαίτερα σε ζεστά κλίματα. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από περίπου 2 έως 25 mm. Το χρώμα τους είναι συνήθως κίτρινο, καφέ, κόκκινο ή μαύρο. Μερικά γένη όπως το Pheidole της Βόρειας Αμερικής έχουν μεταλλική λάμψη.
Συνήθως, ένα μυρμήγκι έχει ένα μεγάλο κεφάλι και μια λεπτή, ωοειδή κοιλιά που συνδέεται με τον θώρακα ή το μεσαίο μέρος, από μια λεπτή μέση. Σε όλα τα μυρμήγκια υπάρχουν είτε μία είτε δύο προεκτάσεις με άκρα σε όλη τη λεπτή περιοχή της μέσης. Οι κεραίες τους είναι αρθρωτές. Υπάρχουν δύο σετ σιαγόνων: το εξωτερικό ζεύγος χρησιμοποιείται για τη μεταφορά αντικειμένων όπως φαγητό και για σκάψιμο και το εσωτερικό ζεύγος χρησιμοποιείται για μάσημα. Ορισμένα είδη έχουν ισχυρό κεντρί στο άκρο της κοιλιάς. Υπάρχουν γενικά τρεις τάξεις, σε μια αποικία: οι βασίλισσες, τα αρσενικά και οι εργάτριες. Μερικά είδη ζουν στις φωλιές άλλων ειδών ως παράσιτα. Σε αυτά τα είδη οι εργάτριες δίνουν τροφή στις προνύμφες του παρασίτου.
ΕΙΔΗ ΜΥΡΜΗΓΚΙΩΝ
Τα μυρμήγκια εξελίχθηκαν από τους σφηκοειδείς προγόνους τους στα μέσα της Κρητιδικής περιόδου 110 έως 130 εκατομμύρια χρόνια πριν και διαχωρίστηκαν από αυτούς μετά την εμφάνιση των ανθοφόρων φυτών. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 22.000 είδη από τα οποία έχουν ταξινομηθεί περισσότερα από 12.500.
ΕΚΣΤΡΑΤΕΥΤΙΚΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ
Τα εκστρατευτικά μυρμήγκια, της υποοικογένειας Dorylinae, είναι νομαδικά και περιβόητα για την καταστροφή της φυτικής και ζωικής ζωής στο δρόμο τους. Τα εκστρατευτικά μυρμήγκια της τροπικής Αμερικής (Eciton), για παράδειγμα, ταξιδεύουν σε μακρόστενες ορδές, τρώνε έντομα και άλλα ασπόνδυλα ενώ μπορούν να σχηματίσουν μονοπάτια με μήκος πάνω από 100 μέτρα. Περιοδικά, η αποικία ξεκουράζεται για αρκετές ημέρες, ενώ η βασίλισσα γεννά τα αυγά της. Καθώς η αποικία ταξιδεύει, οι αναπτυσσόμενες προνύμφες μεταφέρονται από τις εργάτριες.
ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ
Το κόκκινο μυρμήγκι (Solenopsis invicta), που εισήχθη στην Αλαμπάμα από τη Νότια Αμερική, είχε εξαπλωθεί σε όλες τις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Προκαλεί ένα επώδυνο τσίμπημα και θεωρείται παράσιτο εξαιτίας των μεγάλων αναχωμάτων του εδάφους που σχετίζονται με τις φωλιές του. Σε ορισμένες περιοχές, το κόκκινο μυρμήγκι έχει εκτοπιστεί από το διεισδυτικό τρελό μυρμήγκι (ονομάζεται επίσης τριχωτό μυρμήγκι, Nylanderia fulva), ένα είδος γνωστό στη Νότια Αμερική που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες (στο Τέξας) το 2002. Το τριχωτό μυρμήγκι είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθεί και θεωρείται ότι αποτελεί σημαντικό παράσιτο και απειλή για τα εγγενή είδη και τα οικοσυστήματα.
ΜΥΡΜΗΓΚΙ ΦΑΡΑΩ
Είναι μικρού μήκους περίπου 2 mm ενώ η βασίλισσα μπορεί να φτάσει τα 6 mm. Έχουν κίτρινο χρώμα και είναι σχεδόν διαφανή. Το μικροσκοπικό μυρμήγκι Monomorium pharaonis (μυρμήγκι του Φαραώ), συνήθως κυκλοφορεί στις κουζίνες αλλά και σε αίοθουσες νοσοκομείων. Στα νοσοκομεία υπάρχει περίπτωση να μεταφέρει Σαλμονέλα, Ψευδομονάδες , Σταφυλόκοκκο, και Κλωστρίδιο, αν έρθει σε επαφή με μολυσμένους επιδέσμους ή λερωμένα σεντόνια.
ΜΑΥΡΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ
Το Lasius niger (μαύρο μυρμήγκι) είναι μικρού μεγέθους 3 – 5 mm ενώ η βασίλισσα μπορεί να φτάσει και τα 15 mm. Είναι το ποιο κοινό είδος στην Ελλάδα και μπορεί να μετατραπεί σε μεγάλο πρόβλημα αν μπει στο σπίτι. Φτιάχνει μεγάλες αποικίες και κάθε αποικία διαθέτει πολλές βασίλισσες που αναπαράγονται μέσα στην αποικία ενώ ταυτόχρονα μπορούν και να την επεκτείνουν.
ΦΩΛΙΕΣ ΜΥΡΜΗΓΚΙΩΝ
Τα περισσότερα μυρμήγκια ζουν σε φωλιές, που μπορεί να βρίσκονται στο έδαφος ή κάτω από ένα βράχο ή χτισμένα πάνω από το έδαφος και είναι κατασκευασμένα από κλαδιά, άμμο ή χαλίκι. Τα μυρμήγκια ξύλων (Camponotus) είναι μεγάλα μαύρα μυρμήγκια κοινά στη Βόρεια Αμερική που ζουν σε παλιούς κορμούς και όπου υπάρχει ξυλεία. Μερικά είδη ζουν σε δέντρα ή στους κοίλους μίσχους ζιζανίων. Τα μυρμήγκια, που βρίσκονται στις τροπικές περιοχές της Αφρικής (π.χ. Tetramorium), κάνουν φωλιές από φύλλα και παρόμοια υλικά που συγκρατούνται μαζί με μετάξι που εκκρίνεται από τις προνύμφες. Ο Dolichoderus, ένα γένος μυρμηγκιών που βρίσκονται σχεδόν σε όλο τον κόσμο, κολλάει κομμάτια ζωικών περιττωμάτων για να φτιάξει τη φωλιά του. Το ευρέως διαδεμομένο μυρμήγκι του Φαραώ (Monomarium pharaonis), ένα μικρό κιτρινωπό έντομο, χτίζει τη φωλιά του είτε σε σπίτια, όταν βρίσκεται σε δροσερά κλίματα, είτε σε εξωτερικούς χώρους, όταν εμφανίζεται σε ζεστά κλίματα.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΥΡΜΗΓΚΙΩΝ
-
Εφαρμογή ειδικού εντομοκτόνου Gel για μυρμήγκια τοποθετείται σε επιλεγμένα από τον ειδικό σημεία σε σταγόνες. Το δόλωμα περιέχει πρωτεϊνούχες ουσίες οι οποίες ελκύουν τα μυρμήγκια. Μέσω της διαδικασίας της τροφάλλαξης οι εργάτριες τρέφουν τις νεαρές προνύμφες οι οποίες τρέφουν ολόκληρη την αποικία μεταφέροντας έτσι το εντομοκτόνο σκεύμασμα σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Εντός των πρώτων 12 – 24 ωρών από την κατανάλωση του σκευάσματος επέρχεται ο θάνατος. Τις επόμενες 10 – 14 ημέρες επέρχεται η κατάρρευση της αποικίας.
-
Εφαρμογή ψεκασμού για άμεση εξολόθρευση των μυρμηγκιών σε ύποπτες περιοχές ή απευθείας στην αποικία τους. Επιπλέον μπορεί να προφυλαχθεί προληπτικά ο χώρος με την μέθοδο του ψεκασμού σε σημεία όπως γύρω από παράθυρα και πόρτες, αποχετευτικούς αγωγούς και σωληνώσεις ώστε να αποφευχθούν νέες εισροές μυρμηγκιών.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΥΡΜΗΓΚΙΟΥ
Τα μυρμήγκια τρώνε σχεδόν οτιδήποτε με ιδιαίτερη προτίμηση στα γλυκά.
Η τροφή των μυρμηγκιών αποτελείται τόσο από φυτικές όσο και από ζωικές ουσίες. Ορισμένα είδη, συμπεριλαμβανομένων αυτών του γένους Formica, τρώνε συχνά τα αυγά και τις προνύμφες άλλων μυρμηγκιών ή αυτών των δικών τους ειδών.
Μερικά είδη τρώνε τις υγρές εκκρίσεις των φυτών. Τα μυρμήγκια μελιού (Camponotinae, Dolichoderinae) τρώνε μέλι, υποπροϊόν της πέψης που εκκρίνεται από ορισμένες αφίδες (μελίγκρα). Το μυρμήγκι λαμβάνει συνήθως το υγρό χαϊδεύοντας απαλά την κοιλιά της αφίδας με τις κεραίες της. Μερικά γένη (Leptothorax) τρώνε τα μελιτώματα (μέλι) που έχει πέσει στην επιφάνεια φύλλων. Το λεγόμενο μυρμήγκι της Αργεντινής (Iridomyrmex humilis) και το κόκκινο μυρμήγκι τρώνε επίσης μελιτώματα. Τα μυρμήγκια θεριστικής μηχανής (Messor, Pogonomyrmex) αποθηκεύουν χόρτο, σπόρους ή μούρα στη φωλιά, ενώ τα μυρμήγκια του γένους Trachymyrmex της Νότιας Αμερικής τρώνε μόνο μύκητες, τους οποίους καλλιεργούν στις φωλιές τους. Το μυρμήγκι του Τέξας (Atta texana) είναι ένα παράσιτο που συχνά αφαιρεί τα φύλλα από τα φυτά για να παρέχει τροφή στους μύκητες που καλλιεργεί στη φωλιά του.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Η κοινωνική συμπεριφορά των μυρμηγκιών, μαζί με αυτή των μελισσών, είναι η πιο περίπλοκη στον κόσμο των εντόμων. Υπάρχουν πολλά είδη μυρμηγκιών που δημιουργούν σκλάβους και διαθέτουν ποικιλία μεθόδων για «δουλεία» των μυρμηγκιών άλλων ειδών. Η βασίλισσα του Bothriomyrmex decapitans της Αφρικής, για παράδειγμα, επιτρέπει στον εαυτό της να παρασυρθεί από τα μυρμήγκια Tapinoma στη φωλιά τους. Στη συνέχεια, δαγκώνει το κεφάλι της βασίλισσας Tapinoma και αρχίζει να γεννά τα αυγά της, τα οποία φροντίζουν οι «σκλάβοι» εργαζόμενοι Tapinoma. Εργάτριες του είδους Protomognathus americanus επιτίθενται σε φωλιές μυρμηγκιών Temnothorax, κλέβοντας τις νύμφες τους. Οι νύμφες μεγαλώνουν από τον P. americanus για να χρησιμεύσουν ως σκλάβοι και επειδή οι νύμφες Temnothorax αποτυπώνουν τη χημική μυρωδιά των μυρμηγκιών αφεντικών, τα αιχμαλωτισμένα μυρμήγκια συλλέγουν τροφές και επιστρέφουν στη φωλιά των αφεντικών τους.
ΑΠΟΙΚΙΕΣ
Όπως οι ανθρώπινες κοινωνίες, οι αποικίες μυρμηγκιών επιτυγχάνουν πράγματα που κανένα άτομο μόνο του δεν μπορεί να πετύχει. Οι φωλιές ανεγείρονται και συντηρούνται. Οι θάλαμοι και οι σήραγγες εκσκάπτονται. Τα εδάφη τους τα υπερασπίζονται. Τα αυτόνομα μυρμήγκια που ενεργούν σύμφωνα με απλές, τοπικού χαρακτήρα πληροφορίες συνεχίζουν όλες αυτές τις δραστηριότητες. Δεν υπάρχει κανένα κύριο μυρμήγκι που να επιβλέπει ολόκληρη την αποικία και να μεταδίδει οδηγίες στους μεμονωμένους εργαζόμενους. Κάθε αυτόνομο μυρμήγκι επεξεργάζεται τις πληροφορίες που διαθέτει για να αποφασίσει ποιοι από τους πολλούς πιθανούς λειτουργικούς ρόλους πρέπει να διαδραματίζει στην αποικία.
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
Πρόσφατη εργασία για τα μυρμήγκια θεριστικής μηχανής έριξε φως στις διαδικασίες με τις οποίες τα μέλη μιας αποικίας μυρμηγκιών αναλαμβάνουν διάφορους ρόλους. Αυτές οι μελέτες προσδιορίζουν τέσσερα διαφορετικά καθήκοντα που ένας ενήλικας εργαζόμενος θεριστής-μυρμήγκι μπορεί να εκτελέσει έξω από τη φωλιά: αναζήτηση τροφής, περιπολία, συντήρηση φωλιών και κοινές εργασίες όπως κατασκευή και ταξινόμηση του σωρού απορριμμάτων της αποικίας. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των μυρμηγκιών λειτουργούν δραστικά για την εκτέλεση των καθηκόντων δημιουργώντας νέα κοινωνικά φαινόμενα στην αποικία των μυρμηγκιών.
ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Μόλις ένα μυρμήγκι γίνει πρόγονος δεν μεταβαίνει ποτέ σε εργασίες εκτός της φωλιάς. Όταν εμφανίζεται μια μεγάλη δουλειά καθαρισμού στην επιφάνεια της φωλιάς, προσλαμβάνονται νέοι εργαζόμενοι συντήρησης φωλιών από μυρμήγκια που εργάζονται μέσα στη φωλιά και όχι από εργαζόμενους που εκτελούν εργασίες στο εξωτερικό. Όταν υπάρχει αναταραχή, όπως εισβολή ξένων μυρμηγκιών, οι εργαζόμενοι στην συντήρηση φωλιών αλλάζουν καθήκοντα και εκτελούν περιπολίες. Τέλος, όταν σε ένα μυρμήγκι εκχωρηθεί μια εργασία έξω από τη φωλιά, δεν επιστρέφει ποτέ στις εσωτερικές εργασίες της φωλιάς. Φαίνεται πώς οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ διαφόρων τύπων μυρμηγκιών μπορούν να οδηγήσουν σε μοτίβα κατανομής της συνολικής εργασίας στην αποικία, μοτίβα που δεν μπορούν να προβλεφθούν ή που δεν μπορούν καν να προκύψουν στα απομονωμένα μυρμήγκια.
ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
Όταν σωροί απορριμμάτων συσσωρεύονται κοντά στο άνοιγμα της φωλιάς τους, αφθονούν οι εργαζόμενοι συντήρησης των φωλιών. Προφανώς, τα μυρμήγκια ασχολούνται με την εναλλαγή εργασιών, η οποία με την αυτόνομη απόφαση κάθε μεμονωμένου μυρμηγκιού καθορίζει μεγάλο μέρος της συντονισμένης συμπεριφοράς ολόκληρης της αποικίας. Η κατανομή εργασιών εξαρτάται από δύο είδη αποφάσεων που λαμβάνονται από μεμονωμένα μυρμήγκια. Πρώτον, υπάρχει η απόφαση σχετικά με την εργασία που θα εκτελεστεί, ακολουθούμενη από την απόφαση για το εάν θα ασχοληθεί με αυτήν την εργασία. Όπως ήδη αναφέρθηκε, αυτές οι αποφάσεις βασίζονται αποκλειστικά σε τοπικές πληροφορίες και δεν υπάρχει κεντρικός έλεγχος που παρακολουθεί τη μεγάλη εικόνα.